قاب عکس

من دلم را برای تو به چوب حراج زده‌ام
اما
بگذار در آغوش تو گرم شوم
بگذار با تو باشم
تجربه‌ای ژرف به وسعت اقیانوسی آرام
بوسه‌ مانند و محض
و
چنان با من حرف بزن که گونه‌هایم از شرم کلمات سرخ شود،
مثل دشت پر از ستاره
یادت است دیشب چه تصویر زیبایی با هم
کوتاه
اما
مثل قاب عکسی چوبی با رنگ‌های سیاه و سپید.